Πάγια τακτική της Ιβάννα πριν από κάθε ταξίδι, ήταν, είναι και θα είναι να φτιάχνει μια επιλογή τραγουδιών, με σκοπό αυτή να αποτελέσει το soundtrack του νέου "έργου" που θα έβλεπε και θα ζούσε.
Χωρίς μουσική το θεωρούσε αδιανόητο να ταξιδέψει. 'Ηταν η ιδανική κι αναντικατάστατη συντροφιά, ιδίως για τα μοναχικά της ταξίδια. Η σωστή επιλογή της απογείωνε την ταξιδιωτική εμπειρία και πρόσθετε "αυτό το κάτι παραπάνω" που μεταμόρφωνε την κατάσταση, έδινε το απαραίτητο χρώμα, ακόμα και σε ανιαρές περιστάσεις, όπως ατέλειωτες διαδρομές με τρένα και με πλοία.
Όπως λέει και το γνωστό αλλά σοφό κλισέ, "δεν έχει τόσο σημασία το μέρος, όσο η καλή παρέα..."
Στην περίπτωση της Αλβανίας όμως, δεν ήξερε τι να διαλέξει. Τελικά μετά από ψάξιμο κατέληξε στο να την συντροφεύσει μια άκρως ετερόκλητη παρέα: από τη μία ο Λευτέρης Πανταζής κι ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος, κι από την άλλη οι Dead Can Dance και σκληροί μεταλλάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου