Γιάννενα 2014. Η Ιβάννα μετά από μια μικρή περιπλάνηση στη Βόρεια Ελλάδα,
βρήκε το απάνεμο λιμάνι της στα Γιάννενα, που τα επισκεπτόταν για πρώτη φορά
έπειτα από πολλά χρόνια. Άρτι αφιχθείσα στον σταθμό των λεωφορείων, σε σύγχυση
και συναισθηματική κατάπτωση, ένιωθε έντονα την ανάγκη για ένα νέο ταξίδι-περιπέτεια
που θα την έκανε να διώξει μακριά τις σκέψεις, που δεν την άφηναν σε ησυχία.
Φορτωμένη με βαριά συμπράγκαλα και αναμνήσεις, κάθησε στην αίθουσα
αναμονής για να ξαποστάσει, με την ψυχή άδεια και το ηθικό στα Τάρταρα.
Ώσπου το μάτι της καρφώθηκε στην ανακοίνωση του δρομολογίου Γιάννενα-Αργυρόκαστρο.
Η Αλβανία αποτελούσε από την εποχή ακόμα που πήγαινε η Ιβάννα στο δημοτικό,
μια χώρα ερωτηματικό, που της ασκούσε μια έλξη απροσδιόριστη.
Της είχε κινήσει την περιέργεια από τότε που ξεπατίκωνε το χάρτη, για το μάθημα
της γεωγραφίας, ζωγραφίζοντας με τις ξυλομπογιές... πολύ σκούρο πράσινο και καφέ,
που σήμαινε ατέλειωτα βουνά, δάση και οροσειρές.
Το νησάκι Σάσων, το μοναδικό της χώρας, αποτελούσε κι αυτό, για κάποιο ανεξήγητο
για την Ιβάννα λόγο, μια κουκίδα μυστηρίου, στα παράλια της Αδριατικής...
Μετά από χρόνια άκουσε και διηγήσεις από ανθρώπους που επισκέπτηκαν την Αλβανία.
Ήταν περίπου το 2001.
Akis46: όπως βγαίνεις από το αεροπλάνο πας σ' ένα μέρος σαν το εξπρές του μεσονυκτίου
αφού περάσεις από κει μετά βγαίνεις σ' ένα δρόμο που χωράει ένα αυτοκίνητο
αν συναντηθούν δύο, τότε το ένα πάει στα χωράφια
φτάσαμε μετά από ώρα στο Δυρράχιο είναι 27km κάναμε δυόμισι ώρες να πάμε
στα Τίρανα είδα κάτι τύπους να πίνουν ουίσκι 9 το πρωί με τα καλάσνικοφ πάνω στο τραπέζι
είναι μια χώρα που αντιλαμβάνεσαι παντού την επικινδυνότητα στον αέρα
Δεν ήθελε και πολύ. Η Αλβανία αποτυπώθηκε έκτοτε στο μυαλό της
ως ο απόλυτος προορισμός. Απόλυτα κοντινός, αλλά τόσο μακρινός...
Καθισμένη στην ψυχρή αίθουσα αναμονής, κοιτώντας ξανά την ταμπέλα,
δε χρειάστηκε να το σκεπτεί δεύτερη φορά. Ο κύβος ερρίφθη.
It's now or never...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου